- Życzenia wielkanocne

Zbliżają się kolejne święta, jest więc okazja do złożenia życzeń.

Wiem, że trochę idę na łatwiznę, ponieważ napisanie kolejnego artykułu dotyczącego naszego pogotowia rodzinnego jest dużo bardziej czasochłonne.

Ale chyba mimo wszystko nie katuję Was różnego rodzaju życzeniami. W końcu od ostatnich Świąt Bożego Narodzenia, mieliśmy sporo innych okazji, które mógłbym wykorzystać do napisania krótszego tekstu. Było Święto Trzech Króli, Dzień Babci, Dzień Dziadka, Dzień Liczby Pi, Dzień Wody, nie mówiąc już o Walentynkach.

Krótko mówiąc, dzisiaj muszę więcej czasu poświęcić na prace domowe.

Żeby jednak być chociaż w jakimś zakresie zgodnym z tytułem, który nadałem temu postowi, to chciałbym wszystkim życzyć, aby te święta były pełne wiary nadziei i miłości, a przede wszystkim pełne radosnych spotkań przy wielkanocnym stole.

Przy takich okazjach często zastanawiam się, co czują rodzice biologiczni dzieci, które u nas przebywają. Prawdopodobnie tak jak wszyscy, również spotykają się w gronie rodziny i znajomych.

O czym wówczas rozmawiają? Czy kładąc się spać, nachodzą ich jakieś refleksje? Może jakieś postanowienia?

Prawdę mówiąc, tylko raz zdarzyło nam się szczególne zainteresowanie przed świętami.

Mimo, że w tym czasie mamy własne plany i harmonogram spotkań jest dosyć napięty, to wyraziliśmy zgodę na wizytę w Wielką Sobotę. Jednak nawet wtedy do spotkania nie doszło, bo mama zaspała (a może po prostu zmieniła zdanie).

Z kolei nowi rodzice naszych dzieci (czy to adopcyjni, czy też zastępczy), robią wszystko, aby dziecko spędziło święta już w ich domu. I o dziwo, sądy najczęściej się przychylają do ich próśb. Nawet gdy nie mogą wydać ostatecznej decyzji o umieszczeniu dziecka w nowej rodzinie, to chociaż wyrażają zgodę na jego urlopowanie.

Niestety Chapic jest wyjątkiem, ale tutaj mamy do czynienia z adopcją zagraniczną, więc takie urlopowanie byłoby dużo bardziej skomplikowane (a w zasadzie niemożliwe). Chłopiec w te święta będzie najbardziej „rozchwytywaną” osobą. Ponieważ jego pobyt u nas dobiega końca, cała nasza rodzina chciałaby się z nim spotkać. Do tego rodzina Malwiny też ma ochotę trochę jeszcze z nim pobyć. Tak więc najbliższe dni będą dla niego bardzo emocjonujące. Mam nadzieję, że sobie z tym poradzi, ponieważ nadmiar wrażeń często go przerasta. Na szczęście potrafi temu sprostać, zapadając w sen (czasami kilkunastogodzinny). Trochę się o nim rozpisałem, ale nie napisałem najważniejszej rzeczy. Kilka dni temu rodzice z Włoch podjęli ostateczną decyzję i złożyli wniosek w swoim urzędzie, wyrażając w ten sposób chęć przysposobienia konkretnego dziecka.

Niestety za chwilę będę musiał zabrać się za sprzątanie łazienek (niestety nie tych Królewskich w Warszawie). Już słyszę, że Majka próbuje znaleźć miejsce, w którym się zakamuflowałem.

Ale postaram się jeszcze odwlec nieco w czasie ten nieprzyjemny moment i „wrzucę” tak dla rozrywki pewien dowcip związany ze świętami wielkanocnymi. Wprawdzie ma on już długą „brodę”, ale mnie ciągle śmieszy:

Trzy blondynki zginęły w wypadku samochodowym. Po śmierci stają przed bramą niebios. Święty Piotr wita je słowami:
- Możecie dostać się do nieba, jeśli odpowiecie na jedno proste pytanie religijne. Pytanie brzmi: co to jest Wielkanoc?
Pierwsza blondynka odpowiada:
- Wielkanoc to takie święto, kiedy odwiedzamy groby naszych bliskich...
- Źle! Odpowiada Święty Piotr. Nie przestąpisz bram królestwa niebieskiego, bezbożna ignorantko!
Odpowiada druga blondynka:
- Ja wiem! To takie święto, kiedy stroi się choinkę, śpiewa kolędy i rozdaje prezenty!
Święty Piotr załamany wali głową we wrota do niebios, a następnie patrzy z nadzieją na trzecią blondynkę.
Ostatnia blondi uśmiecha się spokojnie i nawija:
- Wielkanoc to święto Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, który został ukrzyżowany przez Rzymian. Po tym, jak oddał życie za wszystkich ludzi, został pochowany w pobliskiej grocie, do której wejście zostało zamknięte głazem. Trzeciego dnia Jezus zmartwychwstał...
- Świetnie! Wykrzykuje Święty Piotr, wystarczy, widzę, że znasz Pismo Święte.
Blondynka nawija śmiało dalej:
- ...Zmartwychwstał i tak historia powtarza się co roku. Jezus w czasie Wielkanocy odsuwa głaz i wychodzi z groty, patrzy na swój cień i jeśli go zobaczy, to zima będzie o sześć tygodni dłuższa.

Za tydzień wrócę do kolejnych opisów członków „parszywej dwunastki”. Znajdą się tam między innymi dalsze losy Iskierki, która dzisiaj wraz z rodzicami nas odwiedziła.

Kończę … Majka mnie znalazła.