--- Cipka, czy siusia?

Dwa w jednym (ptaszek i sikorka).

Dzisiaj stwierdziłem, że Majka chyba czyta zbyt dużo. A nawet jeżeli nie, to może nie to co powinna. Wieczorem doszło między nami do dyskusji. Rozpoczęła się ona niewinnie, i choć zakończyła bardzo miło, to jednak miała bardzo burzliwy przebieg, a co najciekawsze – nie doszliśmy do porozumienia.

Maja zadała mi pytanie, dlaczego na żeński narząd płciowy używam określenia „cipka”?

• A jak mam mówić?, zapytałem.
• Może „siusia”, usłyszałem w odpowiedzi.

Zaniemówiłem. Od trzydziestu lat wiedziałem, że moje córki i Majka mają cipeczki, a dzisiaj się okazało, że siusie. To chyba wszystko przez bliźniaki. Chłopcy gdy do nas przyszli, uważali że mają siusiaki. Okej, już ich nie poprawialiśmy. Niech tak sobie myślą, w końcu są u nas tylko przez chwilę, więc nie ma sensu ich wyprowadzać z błędu. Nie muszą przecież wiedzieć, że wujek to ma „ptaszka”.

No ale żeby nagle Plotka miała się dowiedzieć, że ma siusię, to byłoby już zbyt wiele. Przecież od urodzenia wie, że ma cipeczkę. Majka stwierdziła, że jest to zbyt wulgarne określenie i muszę przestać tak mówić, bo kojarzy jej się to z filmami pornograficznymi. Nie wiem jakie filmy ona ogląda, ale mi prędzej nasuwają się słowa „ja gut, ja gut”

Słowo „siusia” zupełnie do mnie nie przemawia, zresztą podobnie jak „siusiak”. O ile jeszcze do bliźniaków mógłbym powiedzieć „myjemy członki”, o tyle powiedzenie do Plotki „teraz umyjemy pochewkę” albo „teraz umyjemy waginkę”, brzmi jednocześnie ciężko i groteskowo.

Jakby jednak na to nie spojrzeć, ta siusia i siusiak (czy też cipka i ptaszek) są normalnymi częściami ciała i jakoś trzeba je ujmować w słowa. Niektórzy obruszają się na takie infantylne określenia, uważając że trzeba je nazywać według oficjalnego nazewnictwa. Niby tak, ale z drugiej strony, każdy mówi „otwórz buzię”, a nie „otwórz jamę ustną”.

Być może zdarzyło się kiedyś (chociaż nic mi o tym nie wiadomo), że któraś z naszych córek poszła do pani przedszkolanki twierdząc, że coś ją uwiera w cipkę. Ale czy lepiej brzmiałoby, że coś ją uwiera w muszelkę, brzoskwinkę, myszkę, sikorkę, pipulkę, a może waginę, srom, czy genitalia? Zapomniałem, mogła jeszcze powiedzieć, że coś ją uwiera w bikini. Wiele lat temu słyszałem też sformułowanie „mała pupa”. Ale co w przypadku chłopca?

Być może określenia srom, krocze, wagina, penis, prącie, członek, są słowami które można odczarować. Może gdyby były używane częściej wśród małych dzieci, to by się przyjęły. Tylko po co?

Ja ze swojej strony chyba już się nie zmienię. Nie widzę potrzeby zamiany cipki na siusię i ptaszka na siusiaka. Są to tylko słowa. Zresztą sprawdziłem w słowniku języka polskiego. Cipka nie jest wulgaryzmem. Cipa – już tak.

Jednak ważniejszą sprawą w tym temacie jest utrzymywanie higieny intymnej i zapoznawanie się dzieci z częściami ciała skrywanymi pod majtkami. Nasi chłopcy chyba nigdy nie nauczą się robić siku na stojąco, bo Majka ma jakiś wstręt przed wzięciem „siusiaka” do ręki. Na szczęście dotyczy to tylko małych „siusiaków”. Ja z kolei nie mam motywacji w tym względzie, ponieważ sam nauczyłem się robić siku na siedząco. Zdaję sobie sprawę z tego, że jest to niemęskie (jak powiedział pewien znany mi chłopiec, jest to sikanie po dziewczyńsku), ale trudno. Jest to bardzo wygodne, ponieważ nie muszę co chwilę sprzątać osikanej klapy, czy podłogi (bo wbrew pozorom precyzyjne ucelowanie z odległości ponad pół metra, nie jest proste), ani stresować się, że któreś z dzieci nagle zechce popatrzyć co robię. Pewnie, że istnieje coś takiego jak zamek w drzwiach, ale bywa, że nagle poczuję potrzebę podczas kąpania dzieci. Nie będę przecież ich wyciągał z wanny... łatwiej zwyczajnie usiąść.

Chociaż nagość nie jest dla dzieci żadnym problemem. Myślę, że poczucie wstydu zaczyna się pojawiać między siódmym, a ósmym rokiem życia, ale zapewne zależy też to od indywidualnych cech dziecka oraz od podejścia do tematu przez rodziców. Dawno, dawno temu, miałem w podstawówce kolegę, którego mama bez skrępowania paradowała nago po pokoju. Była to szósta, albo siódma klasa, gdy potrzeby seksualne już nie tylko się budzą, ale nawet są w rozkwicie. Jednak dla tego mojego kolegi, było to zupełnie naturalne i dziwił się, że tak bardzo nas ten wątek interesuje. Zupełnie nie pamiętam, czy mówił też coś o swoim tacie. Myślę, że nie utkwiło to w mojej pamięci, ponieważ akurat to zagadnienie jakoś nie bardzo mnie interesowało.

Uważam jednak, że nagość rodziców jest zupełnie bezpieczna mniej więcej do wieku przedszkolnego. Mi zdarzają się wspólne kąpiele z naszymi dziećmi, jednak zawsze występuję w majtkach. Niestety facet ma gorzej od kobiety, ponieważ są rzeczy niepodlegające jego woli. Pewnie dlatego podczas masażu w gabinecie, jest on przepasany podwójnym ręcznikiem, a na półce czeka w pogotowiu encyklopedia.

Skoro już rozpocząłem ten temat, to pójdę za ciosem. Do moich obowiązków należy kąpiel wszystkich dzieci do lat pięciu i ewentualnie starszych chłopców (chociaż do tej kategorii załapał się dotychczas tylko ośmioletni Kapsel).

Niektórzy rodzice ograniczają się tylko do opłukiwania. W przypadku chłopców pewnie można na tym poprzestać (chociaż nie jestem do końca przekonany), ale z dziewczynkami jest sytuacja bardziej skomplikowana. Okolice cewki moczowej są bardzo wrażliwe na podrażnienia i infekcje bakteryjne. Nie wystarczy silny strumień wody. Być może pozostałości kupy da się wypłukać, ale już resztki kremów i innych mazideł czasami trzeba zwyczajnie wygrzebywać.

Chłopcy najczęściej sami interesują się swoim członkiem (tylko Kapslowi musiałem pokazać co i jak). Często napletek mają jeszcze przyrośnięty. My z tym nic nie robimy, chociaż zdania w tej kwestii są podzielone. Ja należę do tej frakcji, która w takim przypadku czeka do wieku dojrzewania.

No to się wypowiedziałem.