--- Seks

Niedawno jechałem samochodem i usłyszałem pewną rozmowę w Radiu Maryja. Nie jestem fanem tej stacji, ale też nie rani ona moich uszu. Problem polega na tym, że moje radio na niektórych odcinkach dróg, zwyczajnie nie odbiera żadnej innej częstotliwości.

Wypowiadała się pewna osoba na temat seksu w małżeństwie. Konkluzja była taka, że jest to coś, co w jakimś zakresie jest grzeszne, że jest to coś co należałoby w małżeństwie wyciszać i w takim duchu powinno się wychowywać dzieci.

Audycja spowodowała, że zacząłem się zastanawiać, jaką rolę odgrywa seks w życiu rodzin zastępczych albo adopcyjnych... zwłaszcza tych pierwszych.

Temat ten praktycznie nie istnieje na szkoleniach dla rodzin zastępczych. Pamiętam, że w tak zwanych księgach życia, było tylko jedno pytanie (na kilkadziesiąt) dotyczące potrzeb seksualnych. Zwróciło ono moją uwagę, ponieważ zacząłem się zastanawiać, jaka odpowiedź z punktu widzenia kandydata na rodzica zastępczego będzie poprawna?

Podobnie jak na wszystkie inne pytania, odpowiedziałem zgodnie z prawdą. Seks jest dla mnie ważny i jest piękny. Kiedyś powiedziałem do Majki (może trochę wulgarnie), że chcę żyć tak długo, dopóki będę w stanie ją „bzyknąć” i wejść na matę. Był to oczywiście żart... a może nie.

Jedna ze znanych mi rodzin, która starała się o rodzicielstwo zastępcze (a będąca w moim wieku), stwierdziła że „te sprawy” już ich nie dotyczą. Chodziło o to, że ich sypialnia była przechodnia – z pokoju dzieci do łazienki.

Nie wiem ile było w tym prawdy, jednak temat seksu powinien być rozważony zarówno przez rodziny starające się o dziecko zastępcze, adopcyjne... ale też biologiczne.

Niektórzy mówią, że dziecko zbliża małżonków. Moim zdaniem dzieli. Za to seks z pewnością zbliża.

A nawet jeżeli nie mam racji, to każda z osób decydująca się na dziecko, powinna określić swoje priorytety i zdecydować z czego jest w stanie zrezygnować.

Od niedawna mamy pod opieką szóstkę dzieci zastępczych. Jest to dla nas sytuacja wyjątkowa, która potrwa maksymalnie dwa miesiące. Niektóre pogotowia rodzinne funkcjonują z taką gromadką (a nawet większą) niemal przez cały czas.

Czy można wygasić swoją seksualność (o czym usłyszałem w radiu)? Może można. Ale czy warto?

Przy naszej szósteczce dzieci, skończyły nam się wolne pokoje. Mamy ich kilka, a jednak żaden nie może posłużyć do spędzenia upojnej nocy. Jedyny z wolnych i nieprzejściowych, stał się graciarnią. Niestety fantazją erotyczną Majki nie jest zużyty monitor do komputera, drewniana paleta, ani nawet przewijak w łazience.

Pozostaje szukanie okazji. Kilka dni temu taka się pojawiła. Mama adopcyjna Sasetki i Marudy miała przyjechać po chłopca, odebrać dziewczynkę z przedszkola i pojechać z nimi na zajęcia z integracji sensorycznej. Majka od rana „budowała atmosferę”.

Z całego misternego planu nic nie wyszło... mama wszystko odwołała. I jak tu nie uwierzyć, że zwyczajna „sraczka” nie może wywołać trzeciej wojny światowej?

Minęły dwa dni i w końcu się udało. Był to dzień bez dodatkowych zajęć. Żadnych wizyt u lekarza, wyjazdów do sądu, na rehabilitację. Żadnych szkoleń... spokój. Ja moje biuro wyłączam jednym przyciskiem w telefonie. Kapsel i Sasetka byli w przedszkolu. Bliźniacy o trzynastej poszli spać. Ploteczka po kilkunastu minutach jeżdżenia w wózku, też zasnęła. Został Maruda... Dostał michę rozmaitych chrupek i bajkę w telewizji. Niestety chłopak w czasie reklamy zawsze woła „tośta” albo „bisiek” i gdy nas nie widzi w pobliżu, to rozpoczyna poszukiwania. Zaczął się „Reksio”. Mieliśmy dziesięć minut.

Boże... jak bardzo czekam, aż Sasetka z Marudą odejdą do rodziny adopcyjnej. Emocje związane z aklimatyzacją bliźniaków i jednoczesnym spotykaniem się z rodzicami adopcyjnymi drugiej dwójki, są dla wszystkich ogromne. Kapsel znowu cofnął się do wieku dwulatka, a pozostali wszystko odreagowują w nocy. 

Dzisiaj Maruda po powrocie z wycieczki z rodzicami, wtulił się we mnie. Dał mi buziaka. Kocham go. A jednak nie mogę się doczekać, gdy nie będzie przychodził w nocy do mojego łóżka, a ja znowu będę mógł nago spać razem z Majką. Marzeniami stają się dla mnie rzeczy zupełnie proste. Bywają dni, gdy testosteron wychodzi mi uszami. Na szczęście mam go coraz mniej.

Zastanawiam się, jak do tematu seksu podchodzą inne rodziny zastępcze. Znam ich sporo, a przekrój jest bardzo szeroki. Jedni rodzice są bardzo religijni, inni zadeklarowanymi ateistami. Jedni są starsi, inni młodsi. Czy wszyscy podchodzą do seksu na zasadzie, że trzeba te potrzeby wyciszać? Wierzyć mi się nie chce. Prędzej dochodzi do sytuacji, że zwyczajnie brakuje sił, więc i ochota spada. Ale czy można to zaakceptować? Czy w pewnym momencie nie zaczyna się tęsknić? Czy na etapie podejmowania decyzji o pozostaniu rodziną zastępczą, ktoś zadaje sobie takie pytania?

Mamy z Majką trójkę dzieci. Jedna z córek jest owocem wspólnej nocy w przededniu mojego pójścia do wojska. Druga jest następstwem zupełnie niepohamowanej miłości. Nie miało znaczenia, czy urodzi się miesiąc wcześniej, czy pół roku później. Z kolei przy ostatniej, chcieliśmy aby urodziła się w kwietniu. Zupełnie nie potrafię sobie przypomnieć, dlaczego tak miało być. Jednak to doświadczenie spowodowało, że zrozumiałem, iż seks to nie zawsze tylko przyjemność.

Nigdy nie poruszamy z rodzicami adopcyjnymi tematów związanych z życiem seksualnym, a przecież tak wiele by można powiedzieć. Pewne jest tylko jedno – wszystko u nich zmieni się z dnia na dzień. Nie będzie okresu przejściowego.

Zamieszczę kilka zdjęć, które w sposób bezpośredni bądź pośredni, kojarzą mi się z opisywanym tematem. Wszystkie pochodzą sprzed ponad dwudziestu lat.Jakość nie jest najlepsza, bo są to zdjęcia ze zdjęcia (ale nie o jakość chodzi),

Mam tylko nadzieję, że Majka nie powie mi rano, że mam wyciąć to ostatnie. Nigdy się go nie wstydziła, a ja uważam że wygląda na nim pięknie. Myślę nawet, że teraz (po trzydziestu latach) nie wyszłaby dużo gorzej... ale pewnie nie pozwoli mi tego udowodnić.

Zdjęcia dzieci robiłem tuż po porodzie. Majka pewnie będzie w stanie je odróżnić. Ja nie mam pojęcia która z dziewczyn jest którą – ale wszystkie moje... podobno.

Majka w ciąży. Czyż nie piękna?